BIBB Logo
Oferta Federalny Instytut Kształcenia Zawodowego

Glosariusz - P

Filtruj alfabetycznie
P
Państwo trzecie

Jako państwo trzecie określa się w Niemczech każde państwo poza Unia Europejską, Europejskim Obszarem Gospodarczym lub Szwajcarią (UE/EOG/Szwajcaria).

Specjaliści z krajów trzecich w celu wjazdu do Niemiec potrzebują wizy.

Imigracja

Partnerstwo w zakresie uznania

Niemiecki: Anerkennungspartnerschaft

Partnerstwo w zakresie uznania jest tak zwanym tytułem do pobytu dla osób z państw trzecich. Celem pobytu jest przeprowadzenie postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji w Niemczech i zakończenie go pełnym uznaniem po maksymalnie 3 latach.

Dzięki partnerstwu w zakresie uznania osoby z krajów trzecich mogą również wjechać do Niemiec bez uprzedniego uznania ich zagranicznych kwalifikacji zawodowych. Jeśli osoba z zagranicy znajdzie pracę, zawiera ze swoim pracodawcą porozumienie. Zobowiązuje się do złożenia wniosku o uznanie niezwłocznie po wjeździe. Potencjalny specjalista może wjechać do kraju i natychmiast podjąć zatrudnienie. Jeśli zawód jest regulowany, pewne czynności nie będą jeszcze dozwolone. Pracodawca będzie wspierać specjalistę w uznaniu. Musi również umożliwiać uzyskanie kwalifikacji wymaganych do uznania.

Więcej informacji na temat partnerstwa w zakresie uznania i jego wymogów można znaleźć tutaj:

Jak działa partnerstwo w zakresie uznania kwalifikacji?

Korzyści z uznania

Pojedynczy punkt kontaktowy ("EA")

Niemiecki: Einheitlicher Ansprechpartner (EA)

"Pojedynczy punkt kontaktowy" to usługa, dzięki której wnioski o uznanie i inne usługi urzędowe mogą być składane drogą elektroniczną. Może to zrobić np. za pośrednictwem portalu internetowego.
Dyrektywa Unii Europejskiej 2013/55/UE stworzyła w związku z uznawaniem wymóg jednego centralnego punktu kontaktowego. Oznacza to, że obywatele krajów UE mogą zwracać się w swoim państwie członkowskim do jednego urzędu i składać swoje wnioski o uznanie w tzw. „pojedynczym punkcie kontaktowym". 

Sieć pojedynczych punktów kontaktowych w Niemczech

policyjne zaświadczenie o niekaralności

Także: policyjne zaświadczenie o niekaralności

Zaświadczenie o niekaralności jest urzędowym poświadczeniem w Niemczech. Zawiera ono dotychczas zarejestrowane uprzednio odbyte kary danej osoby. Zaświadczenie o niekaralności wystawiane jest na wniosek każdej osoby powyżej 14 roku życia. Wniosek składa się zwykle w miejscowym urzędzie gminy głównego miejsca zamieszkania, jeżeli osoba już mieszka w Niemczech. W przypadku niezamieszkiwania w Niemczech, odpowiedzialne są za to niemieckie przedstawicielstwa dyplomatyczne.

Porównywalne dokumenty są zwykle wydawane również dla swoich obywateli w innych krajach.

Ponowny wniosek

Także: następny wniosek

Ponowny wniosek jest powtórnym wnioskiem o uznanie składanym po szkoleniu dostosowawczymWłaściwy organ bada wówczas ponownie, czy szkolenie dostosowawcze  były w stanie wyrównać istotne różnice wynikające z decyzji w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych. Jeżeli tak, otrzymuje się pełne uznanie.
 

Postępowanie przyspieszone

Postępowanie przyspieszone oznacza: czas postępowania w sprawie uznania kwalifikacji jest krótszy niż zwykle. Firmy mogą wnioskować o postępowanie przyśpieszone dla wjazdu wykwalifikowanych pracowników  z krajów trzecich . W tym celu firma zawiera umowę z właściwym centralnym urzędem ds. cudzoziemców. Właściwy urząd ds. cudzoziemców składa wniosek o postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji Służy on jako centralny kontakt dla firmy i właściwego organu. Dla postępowania przyspieszonego konieczne jest spełnienie określonych warunków. Postępowanie przyśpieszone może skrócić czas trwania postępowania w sprawie uznania kwalifikacji do 2 miesięcy. Poprzez koordynację działań centralnego urzędu ds. cudzoziemców można również przyspieszyć procedurę wizową.

Postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji

Także:
postepowanie w sprawie stwierdzenia równoważności,
stwierdzenie równoważności, 
lub badanie równoważnoścI

W postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji właściwy organ w Niemczech sprawdza, w jakim stopniu zagraniczne kwalifikacje zawodowe są równoważne z odpowiednim porównywalnym zawodem niemieckim i czy może nastąpić ich uznanie.

W postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji właściwy organ wymaga świadectw i dokumentów, które informują o treści i czasie trwania zagranicznych kwalifikacji zawodowych.  Ważne jest przy tym również doświadczenie zawodowe w danym zawodzie.

Poświadczenie urzędowe

Niemiecki: amtliche Beglaubigung

Oficjalny certyfikat potwierdza zgodność kopii z oryginałem. W tym celu kopia i oryginał dokumentu są ze sobą porównywane. Zostaje to potwierdzone na kopii notarialną adnotacją lub pieczęcią. Poświadczona kopia może być często używana zamiast oryginału. W Niemczech władze lub notariusze mogą oficjalnie poświadczyć notarialnie kopię.

Poświadczenie urzędowe

Także:
uznanie kwalifikacji zawodowych,
stwierdzenie równoważności,
uznanie kwalifikacji 

Uznanie w kontekście zagranicznych kwalifikacji zawodowych oznacza, że obce kwalifikacje zawodowe są zrównane z porównywalnym zawodem niemieckim. Zagraniczne kwalifikacje zawodowe są więc uznawane w Niemczech. 

Rozróżnia się uznanie pełne, częściowe oraz brak uznania. 

„Pełne uznanie“ oznacza, że kwalifikacje zawodowe danej osoby są równoważne z porównywalnym zawodem niemieckim.

„Częściowe uznanie“ oznacza, że stwierdzono istotne różnice między kwalifikacjami zawodowymi osoby a porównywalnym zawodem niemieckim. Jednakże dzięki pomyślnemu uczestnictwu w szkoleniu dostosowawczym lub środkach wyrównawczych  można uzyskać „pełne uznanie”.  "Brak uznania" oznacza, że różnice między kwalifikacjami zawodowymi danej osoby a porównywalnym zawodem niemieckim są zbyt duże.

Aby otrzymać uznanie kwalifikacji należy złożyć wniosek o uznanie kwalifikacji zawodowych. Następnie rozpoczyna się postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych.

Późni przesiedleńcy

Także:  Aussiedler, Russlanddeutsche

Późni przesiedleńcy to osoby pochodzenia niemieckiego, które emigrują do Niemiec z krajów byłego Związku Radzieckiego lub Europy Wschodniej. Osoby te są oficjalnie uznawane za późnych przesiedleńców.

Dzięki zaświadczeniu o późnym przesiedleniu osoby te mogą ubiegać się o specjalną procedurę uznawania kwalifikacji zawodowych.  Inna nazwa zaświadczenia o późnym przesiedleniu to: legitymacja osoby przesiedlonej.

Pozwolenie na pracę

Słowo „pozwolenie na pracę” nie jest terminem urzędowym i nie jest oddzielnym dokumentem. Oficjalnym terminem jest zezwolenie na podjęcie pracy zarobkowej. Zezwolenie to wydawane jest przez organ ds. cudzoziemców z adnotacją w uprawnieniu do pobytu. Osoby z krajów trzecich potrzebują tego zezwolenia , aby móc pracować w Niemczech. Oznacza to: osoby z krajów trzecich mogą pracować w Niemczech tylko wtedy, gdy jest to zaznaczone w uprawnieniu do pobytu!

Obywatele UE i EOG nie potrzebują uprawnienia do pobytu, aby móc pracować w Niemczech. Obywatele Szwajcarii potrzebują jedynie  szwajcarskiego zezwolenia na pobyt.

Proszę sprawdzić swoje możliwości za pomocą Quick-Check z Make it in Germany: Tutaj można się dowiedzieć, czy może Pan/i pracować i mieszkać w Niemczech.

Quick-Check von Make it in Germany

pozwolenie na wykonywanie zawodu

Pozwolenie na wykonywanie zawodu jest oficjalnym państwowym zezwoleniem na wykonywanie zawodu.  Dzięki pozwoleniu na wykonywanie zawodu można pracować w Niemczech np. w zawodzie medycznym.

W przypadku zawodów medycznych wymagających kształcenia akademickiego pozwolenie na wykonywanie zawodu jest w przeciwieństwie do Approbation tymczasowe, ograniczone w czasie i zawiera zwykle inne ograniczenia. 

Jeżeli np. w trakcie postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych  prawa do wykonywania zawodu prawa do wykonywania zawodu jako lekarz lub lekarka i konieczny jest jeszcze egzamin sprawdzający poziom wiedzy, być może otrzymają Państwo w międzyczasie pozwolenie na wykonywanie zawodu.

Praktyczna wyszukiwarka

Praktyczna wyszukiwarka jest specjalnym narzędziem na stronie www.anerkennung-in-deutschland.de. Zawiera ona ważne informacje odnośnie uznawania konkretnych kwalifikacji zawodowych w Niemczech. Za pomocą praktycznej wyszukiwarki kilkoma kliknięciami myszki można przeszukać właściwy organ i otrzymać najważniejsze informacje odnośnie profilu zawodowego porównywalnego zawodu niemieckiego, postępowania w sprawie uznania kwalifikacji, o wymaganych dokumentach,  kosztach postepowania oraz innych szczegółach dotyczących zawodu.

Anerkennungs-Finder

Prawo do wykonywania zawodu

Prawo do wykonywania zawodu jest oficjalnym państwowym zezwoleniem na wykonywanie zawodu. Dzięki prawu do wykonywania zawodu można pracować w Niemczech w zawodzie medycznym wymagającym kształcenia akademickiego na stałe i bez ograniczeń, np. jako lekarz, lekarka lub jako farmaceuta, farmaceutka w aptece.

przez państwo uznany (nazwa)

Niemiecki: staatlich anerkannt (Bezeichnung)

Istnieje kilka rodzajów uznawania kwalifikacji przez państwo. „Uznany przez państwo" lub „certyfikowany przez państwo" to odpowiednie dodatki do tytułu zawodowego. Są one prawnie chronione. Ten, kto posiada prawo do ich odpowiedniego używania, odbył kształcenie zawodowe, które spełnia określone wymagania. Nie należy tego utożsamiać z pojęciem uznania w kontekście zagranicznych kwalifikacji zawodowych.

Dodatek może być częścią nazwy zdobytego zawodu, np. po doskonaleniu zawodowym, np. „certyfikowany ekonomista" lub „certyfikowany informatyk”. Jest to wówczas regulowane na drodze prawnej przez przepisy ustawowe i wykonawcze.

Ale może to również oznaczać, że chodzi tutaj o dodatek związany z konkretnymi kwalifikacjami zawodowymi oraz dodatkowymi ograniczeniami prawnymi w tytule zawodowym, na przykład ze względu na przepisy krajowe w krajach związkowych. Przykładem tego są „certyfikowany chemik środków spożywczych” lub „certyfikowana opiekunka osób starszych”. 
W zawodach społecznych w oparciu o przepisy krajowe istnieją zawody takie jak np. "uznany przez państwo pracownik socjalny". Dzięki uznaniu państwowemu w niektórych zawodach można wykonywać szczególnie specjalistyczne zadania zawodowe.

Informacji odnośnie regulacji w konkretnym zawodzie udziela właściwy organ. Można je znaleźć w praktycznej wyszukiwarce.

Praktyczna wyszukiwarka

Przydatność osobista

W przypadku niektórych zawodów regulowanych , przydatność osobista jest ważna przy składaniu wniosku o uznanie. Na przykład dla zawodów w obszarze zdrowia publicznego, bezpieczeństwa, spraw społecznych i edukacji. Właściwy organ będzie wymagał przy składaniu wniosku o uznanie lub przed podjęciem jakiegokolwiek środka wyrównawczego dowodu przydatności osobistej. Czasami jednak dowód musi być najpierw przedstawiony nowemu pracodawcy. Osoba posiada przydatność osobistą wówczas, jeśli nie popełniła żadnego
przestępstwa i jest wiarygodna.

Osobistą przydatność można udowodnić za pomocą następujących dokumentów:

  • Zaświadczenie o niekaralności
  • Wyciąg z rejestru karnego lub równoważny dokument z kraju pochodzenia
  • Oświadczenie, czy przed sądem toczy się postępowanie karne, np. postępowanie upadłościowe
  • dla obywateli UE/EOG/Szwajcarii: zaświadczenie o braku zastrzeżeń (Certificate of Good Standing

Wszystkie dowody nie mogą być starsze niż 3 miesiące.

Przydatność zdrowotna

W przypadku niektórych zawodów regulowanych, przydatność zdrowotna jest ważna przy składaniu wniosku o uznanie. Na przykład dla zawodów Na przykład dla zawodów w obszarze zdrowia publicznego, bezpieczeństwa, spraw społecznych i edukacji. W przypadku tych zawodów. W przypadku tych zawodów właściwy organ wymaga przedstawienia dowodu przydatności zdrowotnej. Ma to również zastosowanie przed rozpoczęciem środka wyrównawczego. Czasami jednak dowód musi być najpierw przedstawiony nowemu pracodawcy. Osoba, która posiada przydatność zdrowotną może pracować psychicznie i fizycznie w swoim zawodzie.

W większości przypadków przydatność zdrowotną można udokumentować za pomocą zaświadczenia lekarskiego. Zaświadczenie to stwierdza, że zdrowie nie będzie negatywnie wpływać na działalność zawodową. W większości przypadków zaświadczenie to nie może być starsze niż 3 miesiące. 

To może się również zdarzyć: właściwy organ zażąda jedynie osobistego oświadczenia o indywidualnym stanie zdrowia.