Glosariusz - U

Państwa Unii Europejskiej (UE) i Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) oraz Szwajcaria.

Państwami członkowskimi UE są: Belgia, Bułgaria, Dania, Niemcy, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Irlandia, Włochy, Chorwacja, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta, Holandia, Austria, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Szwecja, Czechy, Węgry, Cypr. 

Państwami EOG są wszystkie państwa członkowskie UE oraz Islandia, Liechtenstein, Norwegia. 

Szwajcaria uczestniczy w europejskim systemie uznawania kwalifikacji zawodowych na podstawie umów dwustronnych z UE.

Po niemiecku: Aufenthaltstitel

Obywatele państw trzecich potrzebują państwowego pozwolenia na wjazd i pobyt w Niemczech. To pozwolenie jest nazywane: uprawnieniem do pobytu.

Istnieją 3 ograniczone czasowo uprawnienia do pobytu: 

• pozwolenie na pobyt
• niebieska karta UE
• wiza

Istnieją 2 nieograniczone czasowo uprawnienia do pobytu: 

• pobyt stały w UE
• zezwolenie na osiedlenie się

W Niemczech wniosek o wydanie uprawnienia do pobytu składa się w Urzędzie ds. cudzoziemców. Za granicą wniosek o wydanie uprawnienia do pobytu składa się w niemieckim przedstawicielstwie dyplomatycznym za granicą.
Dalsze informacje można uzyskać w Federalnym Urzędzie ds. Migracji i Uchodźców (BAMF).

Informacje dotyczące wjazdu osób z państw trzecich 
Informacje odnośnie prawa do pobytu

Obywatele UE i EOG nie potrzebują uprawnienia do pobytu. Obywatele Szwajcarii muszą zgłosić swój pobyt w Niemczech. 

Informacje dla obywateli UE/EOG/Szwajcarii

Ustawa o imigracji pracowników wykwalifikowanych (również: Ustawa o rozwoju imigracji pracowników wykwalifikowanych) upraszcza imigrację z krajów trzecich. Ułatwia to imigrację do Niemiec wykwalifikowanym pracownikom z wykształceniem zawodowym lub wyższym oraz osobom posiadającym praktyczną wiedzę zawodową.

Podstawy prawne

Ustawa o stwierdzaniu zagranicznych kwalifikacji zawodowych istnieje w Niemczech na poziomie federalnym oraz w poszczególnych krajach związkowych. Ustawa ta tworzy za każdym razem Art. 1 uznania o uznawaniu. Jest to podstawowa ustawa dla uznania kwalifikacji zawodowych w Niemczech. Reguluje ona kwalifikacji zawodowych.

stwierdzania i uznawania kwalifikacji zawodowych zdobytych za granicą". Ustawa o uznawaniu reguluje uznawanie zagranicznych kwalifikacji zawodowych. Elementami ustawy o uznawaniu są Elementami ustawy o uznawaniu są Ustawa o stwierdzaniu zagranicznych kwalifikacji zawodowych (BQFG) oraz poprawki do przepisów szczegółowych i rozporządzeń dotyczących zawodów. Dzięki ustawie o uznawaniu od 1 kwietnia 2012 r. osoby posiadające zagraniczne kwalifikacje zawodowe mają powszechne prawo do porównania swoich kwalifikacji z odpowiednim porównywalnym zawodem niemieckim.

W Niemczech obowiązuje federalna ustawa u uznawaniu kwalifikacji oraz ustawy u uznawaniu kwalifikacji 16 krajów związkowych.

Istnieje kilka rodzajów uznawania kwalifikacji przez państwo. „Uznany przez państwo" lub „certyfikowany przez państwo" to odpowiednie dodatki do tytułu zawodowego. Są one prawnie chronione. Ten, kto posiada prawo do ich odpowiedniego używania, odbył kształcenie zawodowe, które spełnia określone wymagania. Nie należy tego utożsamiać z pojęciem uznania w kontekście zagranicznych kwalifikacji zawodowych.

Dodatek może być częścią nazwy zdobytego zawodu, np. po doskonaleniu zawodowym, np. „certyfikowany ekonomista" lub „certyfikowany informatyk”. Jest to wówczas regulowane na drodze prawnej przez przepisy ustawowe i wykonawcze.

Ale może to również oznaczać, że chodzi tutaj o dodatek związany z konkretnymi kwalifikacjami zawodowymi oraz dodatkowymi ograniczeniami prawnymi w tytule zawodowym, na przykład ze względu na przepisy krajowe w krajach związkowych. Przykładem tego są „certyfikowany chemik środków spożywczych” lub „certyfikowana opiekunka osób starszych”. 
W zawodach społecznych w oparciu o przepisy krajowe istnieją zawody takie jak np. "uznany przez państwo pracownik socjalny". Dzięki uznaniu państwowemu w niektórych zawodach można wykonywać szczególnie specjalistyczne zadania zawodowe.

Informacji odnośnie regulacji w konkretnym zawodzie udziela właściwy organ. Można je znaleźć w praktycznej wyszukiwarce.